Esperanza e Experiencia

En días consecutivos falo con Fernández (amigo de vello, fora o encargado de me chamar a Mallorca para dicirme o resultado da selectividade) e con Gómez (fillo da miña curmá), e ámbolosdous comunícanme a supremacía da esperanza sobre a experiencia: van volver casar.
Eu teño unha posición clara sobre o tema, máis aínda despois de ter traballado xustamente en divorcios, mesmo o de Fernández, pero prefiro deixar a palabra ao pai de Charles Ryder:

- ... Deberías sentar cabeza, botar raíces. Fixeches plans para o futuro?
- Si. Volvo casar nada máis obter o divorcio.
- Vaia, iso é o que eu chamaría unha tontería. Podo comprender que un home arrepéndase de ter casado e queira procurar unha saída - aínda que eu personalmente nunca sentín esa necesidade -, pero desfacerse dunha esposa para cinguirse de contado a outra é cousa que sobarda o meu entendemento. Celia foi sempre moi amable comigo; tíñalle ata certo cariño. Se non fuches capaz de ser feliz con ela, cómo demo agardas selo con outra? Faime caso, meu querido fillo, e déixao todo como está.