Miguélez e Karina

O outro día vin unha pequena entrevista a Rosa Miguélez como Presidenta da Saeca. E volvinme lembrar da outrora parlamentaria, e despois eurodiputada, agora xa case esquecida ao estar fora da devasa que separa o barullo político galego de hoxendía do balneario europeo ou da xestión premiada.
Por razóns que hoxe seméllanme moi lonxanas tiven coñecemento, como observador, das interioridades xurídicas dun asunto que foi, cando menos, moi instructivo humanamente aínda que significara unha maior dose de cinismo na mochila das experiencias.
Refírome case á prehistoria: Victorino Núñez era presidente do Parlamento. Fago resumo cronolóxico (aproximado, disimúlenme):
- Na primavera de 1991 Rosa Miguélez fai unhas declaracións no Parlamento galego que causan xustificado balbordo: "Que o Partido Popular teña como militante a unha muller como Karina Fálagan, coñecida prostituta de Vigo, non quere dicir que tódalas mulleres do PP o sexan".
No seu momento aquelas verbas parecéronme politicamente inanes, moralmente noxentas, intelectualmente falaces e estratexicamente estúpidas. Dezaoito anos despois ratifícome.
- Dous anos despois, no verán, nas vésperas do Día da Patria, a aludida Karina Fálagan, cando menos coñecida propietaria dun bar da praia de Samil, consegue entrar no Parlamento de Galicia, accede á cafetería onde está Rosa Miguélez, e após de lle preguntar se a coñecía e ter recibido unha negativa por resposta, sen mediar máis palabra, estampoulle unha labazada na caluga ao tempo que a insultaba.
- Como consecuencia do anterior, o Presidente do Parlamento, Victorino Núñez (que se comportou en todo momento cun alto sentido de responsabilidade institucional) presentou denuncia perante o Xulgado de garda, que tomou declaración á agresora (que se negou a falar), aos parlamentarios e testemuñas: Maria Antonia Álvarez Yañez, Pedro Borrajo Rivas e ao posterior alcalde de Vigo Manuel Pérez Álvarez; ademáis declararon o Conselleiro de Xustiza Diz Guedes, xunto ao xornalista Gerardo Pardo Díaz de Vera e o responsable da cafetería Serafín Melón. Por último, tamén declarou a agredida.
- Posteriormente, xaneiro de 1994, iníciase Procedemento Abreviado, sendo imputada Karina Fálagan e exercendo a acusación particular o Parlamento de Galicia, solicitando a pena de seis anos e un día de prisión e un millón de pesetas de multa pola comisión dun delicto de atentado.
- A finais de marzo intenta Rosa Miguélez o seu personamento como parte perxudicada, pero nin o Xulgado de Instrucción 2 de Santiago nin a Sección 2ª da Audiencia Provincial permiten tal personamento por extemporáneo ( presentouse despois do trámite de cualificación do delicto).
- En xuño de 1994 acórdase a apertura do Xuízo Oral contra Karina Fálagan polo delicto de atentado, decretándose a liberdade provisional da agora acusada e impoñéndolle unha caución de 500.000 pesetas ante as eventuais responsabilidades civís.
- Sorprendentemente o Fiscal Xefe García Malvar solicita o sobreseimento libre pedindo se convirta o procedemento nun xuízo de faltas.
- A defensa da agresora adhírese á tese do Ministerio Fiscal, admitindo unha condena por unha falta de agresión (sen lesión), consistente na multa mínima de 50.000 pesetas.
- O 23 de febreiro de 1995 celébrase o Xuízo Oral na Coruña. Das testemuñas citadas pola Acusación Particular só comparecen o encargado da cafetería e o parlamentario Pedro Borrajo.
García Malvar volve reiterar no seu informe que a actuación da acusada non é constitutiva de delicto senón de falta.
- A acusación particular razoa que a agresión é constitutiva de atentado, por ser dirixida a unha autoridade ( parlamentaria), abundando o feito que a agresión foi realizada nas instalacións do Parlamento e como consecuencia mediata dunhas declaracións ( de certo, desafortunadas) efectuadas no propio Parlamento pola agredida na súa cualidade de Parlamentaria.
- O 27 de febreiro díctase Sentenza na que se absolve a Karina Falagan do delicto de atentado ao entender que o lugar da agresión, a cafetería, significa que a agredida non estaba no exercicio das súas funcións.

Conclusións (propias): A Audiencia equivócase, o Fiscal Xefe - outra vez máis - errou. Pero a solicitude de pena polo delicto de Atentado ( seis anos de prisión, un millón de pesetas, seis anos fora de Galicia) como consecuencia dun cachete é totalmente desproporcionado.

Coda: Rosa Miguélez volve aparecer agora como Presidenta dunha sociedade estatal, logo do paso polo exilio europeo.
Karina Fálagan segue montando o concurso de castelos de area na praia de Samil.