Universidade de Vigo

Cando eu era mozo, ( non hai tanto tempo, creo) puxéranse de moda uns autocolantes nos cristais traseiros dos coches de Vigo que sobre un debuxo da Ponte de Rande dicían algo como: "por unha universidade para o Sur de Galicia". Dato importante: para o Sur de Galicia, enténdese para as provincias meridionais, sen capitalizar en ningunha cidade. Ese movemento que solicitaba a segregación da Universidade de Santiago aducía supostas razóns económicas... aínda que eu agora co paso do tempo tamén lle engado que lle faltaban razóns de experiencia vitais e académicas.
Eu non escoitara nada daquela sobre a necesidade de que A Coruña tamén demandaba unha universidade, e cando máis tarde, baixo o reitorado de Carlos Pajares e o goberno tripartito naceron as universidades de Vigo e Coruña pensei que esta última era a clásica resposta localista norteña a unha pretensión viguesa.
Repito que desde a distancia e a perspectiva do tempo pasado e co cariño que lle teño a estas cidades, coido que a única razón, certo que non pequena, para entender esa segregación foi a imposibilidade material de atender debidamente a case 100.000 alumnos dispersos en tantos campus coma cidades. Esa única razón é a causa que non estime que aquela decisión foi un disparate. Cualificativo que non dubido en exclamar cando me refiro á Cidade da Cultura, ao Porto exterior da Coruña, aos heliportos de Alvedro e Peinador, aos centos de polígonos industriais feitos no ermo.
O nacemento de aquelas dúas universidades foi explicado aludindo a unha necesaria cooperación entre elas, e mesmo a unha certa especialización, atendendo á racionalidade que debería presidir a impartición de coñecementos sobre materias que poideran ser aproveitadas polas industrias e servizos locais.
O caso e que naceron e foron medrando. E este ano hai eleicións de Reitor en Compostela e máis en Vigo. E hoxe préstame falar da de Vigo: Se os meus datos son correctos, preséntase un candidato continuista nunha plataforma chamada "Alternativa": curioso paradoxo. Máis aínda cando ata hai nove meses andaba a traballar na Xunta ( e cun resultado moi positivo, cóntanme quen sabe diso). Salustiano Mato chámase o candidato e probable vencedor, atendendo ao dictame do meu amigo Fernández, que di que terá a favor a inercia do equipo de goberno actual.
No outro lado do ring estará un amigo meu: Xaime Cabeza. Como foi leal amigo, excelente compañeiro e admirable estudiante non me sae ningunha verba negativa cando penso nel, pero o afecto non me impide apreciar que leva as de perder, aínda que so sexa por ser oposición e por conseguinte lonxe - supoño - dos grupos que crean opinión. Recoñezo que hai datos obxectivos favorables para Xaime: o esforzo en integrar persoas de diferentes sensibilidades, ou a toma de posición do Faro crítica ao actual Reitor. Pero non sei se abonda.
Eu non pertenzo a esa Universidade. Se poidera votar o meu amigo levaría meu voto.
Pero iso non é o problema real, o nome do capitán do barco, senón o barco en si: a que portos debe dirixirse, en que peiraos amarrar, que mercancía levar, que tamaño ter. E mentres non exista unha definición clara do que quere ser a Universidade de Vigo vai ter dificultades. Porque a carencia de financiamento co que está a ser castigado pola actual Xunta é unha continxencia dura, pero non poderá ser categoría. O que resulta imprescindible é achegar a Universidade á sociedade viguesa, pontevedresa e ourensá. E desde os cumios asolagados de Marcosende a cidade - e as súas necesidades - vese moi lonxe. A Universidade non ten a penas impacto na vida viguesa ( algo máis nos outros dous campus ): só é necesario comparar as novas reflectidas en cadanseu xornal local para nos decatar que no Faro hai días enteiros que semella non existir Universidade. E o que non sae no Faro, en Vigo non existe.
Que teña sorte na súa escolla, que a sorte da Universidade de Vigo tamén é a nosa, a dos galegos.