Xesús

Non o coñecín, pero faláronme moito e ben del nos últimos tempos. Especialmente miña compañeira, que foi varias veces por motivos profesionais a súa casa nestes derradeiros meses seus e que voltaba impresionada pola súa personalidade, entereza e intelixencia. Un día ela apareceu cun agasallo seu: un libro agarimosamente adicado e que dende onte, lamentablemente, adquire un novo valor. Deixou tamén un consello que me pareceu moi atinado: non importa se os fillos agora non falan galego; o importante é colocar neles a semente do noso vello idioma... que xa agromará no seu momento.
Nestes tempos é aínda máis triste perder xente de paz.