Martes febril

Nas ideas de Queneau e Perec

Martes á mañá: espertei tarde, culpa da gripe e da febre que me fixera incapaz de manter as pupilas abertas trala saída da lúa.

Culpable desa febre gripal, das náuseas e das subseguintes secreturas nasais, fun incapaz de seguir a estrea de Cadaval na Crtvg. Tiven que prender internet na mañá seguinte para recuperar a magnífica idea feita magazine da cabeza máis interesante de Santa Uxía de Ribeira, aínda que tivera a gralla de dicir Mats Wilander na vez de Stefan Edberg.

Na abrente decateime, eventualmente a causa da febre, que a tentar pensar e falar na miña lingua nai, tiña unha rara e particular eiva que definiría na incapacidade para emitir, na fala e máis tamén na pensada, a letra caracterizada na súa grafía circular.

Nas miñas estranas pesadelas febrís cavilei en editar unha revista xadrecísitca cun titular referente á defensa versus apertura de infante de dama máis utilizada mundialmente: A Defensa India de Rei.

Así a pensei e así malamente a transcribín a lapis, recén erguidas as miñas cansas pernas dende a cama:

A Defensa India de Rei

Interpretada excelentemente ben nas partidas de Mikhail Tahl – natural de Riga, a capital dunha linda república báltica, e máis Fischer – xudeu e antisemita á vez; e tamén Paul Keres, que naceu en Tallin, cidade báltica.

Miguel Illescas, catalán, practícaa raramente: nas suas visitas á capital da Galiza, dicía que era un arma empregada sen demasiada frecuencia en xadrecistas da intensidade de Emanuel Lasker, Alekhine, Steinitz, Capablanca, Spassky, Euwe, Kramnik e Jan Timman, nederlandés ( Amsterdam, cecais)

É unha das miñas defensas predilectas para pelexar perante a apertura da infantería de dama.
Permitese que as pezas brancas se fagan duras na area central, para sen máis vagar, atacalas dende a lateralidade.
É relativamente sinxela de aplicar, está baseada en rexas trabes de defensa e ataque, e asemade a dificultade das estratexias e tácticas xurdidas crean ataques espectaculares,

Requirese valentía: atácante sen mesura, sen piedade: teste que defender para de vez ti atacar.

Sistema para estudar esta defensa: Suxírise un esquema simple para iniciarse nas ideas das aperturas mediante a lectura de verbas das caracteristicas básicas das distintas variantes que se practican, e ver enseguida varias partidas que servan nas súas cualidades didácticas.
Explicarase de maneira facil a meirande parte de plans xerais, e así destacar as partidas tensas e que nas análises das mesmas haxa interesantes variantes de aperturas e finais.

Desexaría que se me disculpara a escasa intelixibilidade da miña escritura, acaecida a causa da miña alta temperatura física. Graciñas anticipadas

E máis nada. Vale.